Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011

Ένα άγαρμπο χαμόγελο!


Τσακώθηκες με την κολλητή σου, με τον άθρωπο που ήταν πάντα εκεί για να περάσετε καλά, να αποκαλύψετε τα μυστικά σας, να γελάσετε με τον περίεργο γείτονα.Να σου ψιθυρίσει ότι θα’ναι εκεί για’σένα όταν όλοι οι άλλοι θα σου’χουν γυρίσει την πλάτη.
Καθώς περπατούσες είδες στο κοντινό παρκάκι τον φίλο σου να χαϊδεύει κάποια που σου έμοιαζε απίστευτα κι όμως δεν ήσουν εσύ. Την πλησίαζε και το κορμί του έτρεμε, κι όμως δεν ήσουν εσύ. Κι ύστερα τα χείλη του ακούμπησαν τα δικά της, κι όμως εσύ δεν ένιωσες φιλί αλλά χαστούκι.
Συνέντευξη για δουλειά, μια δουλειά που λατρεύεις και ονειρεύεσαι από μικρό παιδί, τότε που μετρούσες τα άστρα. Ο προιστάμενος σε βλέπει να περιμένεις στην ουρά με τους υποψήφιους, σου δείχνει καθαρά πως δε γουστάρει ούτε φάτσα σου. Εσύ αφήνεις τα χαρτιά με το βιογραφικό πάνω στο γραφείο του ενώ, εκείνος χωρίς να τους ρίξει ματιά φωνάζει: «Επόμενοοοος!».
Βγαίνεις από την πολυκατοικία της Αλεξάνδρας, απομακρύνεσαι από εκείνο το παρκάκι, και κλείνεις την πόρτα της εταιρείας.Τρεις διαφορετικές περιστάσεις που σε κάνουν να νιώθεις την ίδια Απογοήτευση, Λύπη, Θυμό.
Όμως για δες λίγο πιο κάτω, απίστευτο μου φαίνεται. Ένα τρίχρονο αγοράκι το σκαέι από τη μαμά του και κατευθύνεται προς το μέρος σου με ένα αεροπλανάκι στο χέρι.Γυρίζεις το κοιτάς και το χαμόγελο και η διαθεσή του σε κάνει να ξεχάσεις ότι συνέβη πριν λίγα λεπτά.Σου τραβάει το μπατζάκι  για να τον προσέξεις. Σου χαμογελάει ξανά, σου αφήνει το αεροπλανάκι και φεύγει  πίσω στη μαμά του. Χάνεται! Σου χάρισε κάτι δικό του, κάτι πολύτιμο, που αποδείχθηκε πως το χρειαζόσουν περισσότερο.Όχι δεν ήταν το αεροπλανάκι..

Ένα απλό,άγαρμπο χαμόγελο και την ενεργητική του διάθεση!

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου